PREGOEIRO DAS INTERNACIONAIS FESTAS DO CORPUS CHRISTI DE PONTEAREAS 2017

Tamuxe deu lectura ao pregón do Corpus, tomando o relevo do xornalista da Televisión Española, Roi Groba, pregoeiro en 2016

TAMUXE FOI HOMENAXEADO POLO CONCELLO DO ROSAL NA XXVIII FESTA DO CABAQUEIRO

Condecorado publicamente coa insignia do Concello e cun "Castelao" en recoñecemento "pola súa labor história e de investigación da cultura rosaleira"

EXPOSICIÓN DO XACEMENTO ARQUEOLÓXICO DOS MEDOS (CURRÁS, CONCELLO DE TOMIÑO)

Na imaxe, Tamuxe e Juan Ramón M. Barbosa diante do panel que informa do descubrimento de 1972 realizado polo Equipo Arqueolóxico do Baixo Miño

PRESENTACIÓN DO TERCEIRO NÚMERO DE CASTELLUM TYDE NA ÁREA PANORÁMICA DE TUI

Na imaxe, Xoán M. Tamuxe na compaña do alcalde de Tui, Moisés Rodríguez e os historiadores, membros do Instituto, Xavier Añoveros e Marta Cendón

XOÁN MARTÍNEZ TAMUXE FOI O PREGOEIRO DA VI FESTA DO PERCEBE DE VILADESUSO (OIA)

O alcalde de Oia, Alejandro Rodríguez, -ex alumno de Tamuxe- foi o encargado de dar a benvida ao acto e presentar ao pregoeiro

PRESENTACIÓN DO PRIMEIRO NÚMERO DA REVISTA CASTELLUM TYDE

Na imaxe, Xosé Carlos Valle Pérez, Xoán Martínez Tamuxe e Rafael Sánchez Bargiela

PRESENTACIÓN DO SEGUNDO NÚMERO DA REVISTA CASTELLUM TYDE

Na imaxe, algúns dos membros do Instituto de Estudios Tudenses, asistentes ao acto que se celebrou na Área Panorámica de Tui

TAMUXE, NA REUNIÓN PREVIA DA XXIV FESTA DO CABAQUEIRO 2011

Na imaxe, con membros da Directiva da Asociación Os Cabaqueiros, a concelleira de Cutura e os mestres telleiros

XOÁN MARTÍNEZ TAMUXE, PREGOEIRO DA XVI FESTA LUSO-GALAICA DEDICADA A O ROSAL

Na imaxe, Tamuxe coa súa dona, nos exteriores da Casa da Anta (Lanhelas-Portugal)

O Castro de Baroña. Viaxe pola Costa ata Fisterra



Da nosa viaxe familiar pola Costa de Galicia esta foi a segunda parada. Unha visita obrigada a este singular xacemento arqueolóxico: “O Castro de Baroña”.

Sitúase na parroquia de San Pedro de Baroña, municipio de O Porto do Son (A Coruña).

Trátase dun asentamento galaico-marítimo, emprazado sobre unha península ocupada na súa totalidade entre varias elevacións e acantilados.


Poboado, pois, metido no mar, que estivo ocupado entre o século I antes de Cristo ao fin do século I despois de Cristo.

Lembramos que estivo protexido por doble muralla. O acceso a este recinto habitacional se realizaba a través dunha única porta.

Tense efectuado neste poboado diferentes escavacións. Entre os descubrimentos cabe sinalar máis dunha vintena de construcións, tanto de forma circular, como outras de ángulos redondeados, sen faltar algunhas de rarísima pranta.


Difícil o poder determinar a súa altura, así como a súa dedicación (vivendas, almacéns, algunha corte, etc).

Procedente das vivendas escavadas, son os diversos obxectos de pedra, tal como muíños, pesos de rede (para a pesca) machadas pulimentadas, moldes de fundición (quizais dun pequeno cunco), varios cravos de bronce, así como unha asa decorada, anelos, fíbulas, etc. 

E, por suposto, fragmentos de cerámica (de rara composición) e difícil a súa reconstrución. Toda ela, cerámica (vasillas) de carácter indíxena e varias, incluso, ornamentadas.


Con tal panorámica, aproveitamos para posar só e en familia, como lembranza de ter estado aquí.