ESPECIAL FESTIVIDADE DO SANTO CRISTO DE UMA, 2014

Esta nova entrada no meu blog vai dedicada, como recordo, para os finados colaboradores Manuel González "O Brasileiro" e a súa dona, Esther.

O vindeiro domingo 3 de agosto, celebrarase a festividade do Santo Cristo de Uma (Salvaterra de Miño), con programación especial. 

Tal e como xa temos referido noutras ocasións, tamén a propósito das festas e antigas e piadosas romarías da querida parroquia de San Andrés de Uma (Huma), esta freguesía historicamente remóntase ao século XIII.

Esta vez, ao contemplar o programa festeiro-cívico-relixioso na honra do Cristo da Saúde que damos a coñecer, atopámolo cheo de novidades. E isto proba o bo facer da Comisión organizadora, que nos moveu a ofrecer unha pequena colaboración histórica.

Sobre a primeira referencia á devoción e festividade do Santo Cristo da Saúde, xa temos indicado se menciona no século XVIII. Concretamente esta cita se atopa no ano 1756, no "Libro da Cofradía de Ánimas". Faise a propósito dunhas reformas e melloras levadas a cabo tanto no altar, como na artística e piadosa imaxe do Santo Cristo.

Pero nesta ocasión de grande solemnidade, queremos ademais de que o pobo exprese a súa fonda devoción ao Santo Cristo, a fin de merecer o precioso don da "saúde", que descanse e se divirta con sana alegría e tamén aproveite esta anual celebración, para ilustrarse.

A parroquia, os fieis, os fregueses, teñen dereito a coñecer a Historia do seu pobo: os seus monumentos, os persoeiros máis distinguidos da parroquia (mestres, cregos, benefactores, profesionais, emigrantes, etc).

Así mesmo, como parte da propia Historia, está o coñecer os feitos e aconteceres históricos fundamentais. E cun destes acontecementos, queremos hoxe lembrar aos "umeños". Garda relación e filial dependencia de Huma co Mosteiro cisterciense de Nosa Señora da Franqueira.

Así, o 26 de maio de 1407, os irmáns D. Juan e D. Esteban da Lama, piadosos cristiáns, persoas de grande influencia, entre os privilexios e propiedades con que se contaba, era o ser padroeiros (protectores, donos) da igrexa de San Andrés de Huma (quizais por habela fundado eles). Ambos irmáns, pois, ceden ao abade e convento de Santa María da Franqueira o seu dereito de padroado que tiñan sobre a igrexa de Huma. Proba desta dependencia filial é o escudo de armas, idéntico ao do mosteiro.

A piadosa finalidade era para que os monxes, máis cumpridamente, puidesen atender ás reparacións do mosteiro e ao seu propio sustento (dos frades da comunidade). 

Isto supuña que os monxes da Franqueira se farían cargo das propiedades e rendas que lle correspondían á igrexa de Huma, así como tamén se encargarían de atender das tarefas pastorais da freguesía, dispondo dun frade do propio mosteiro. 

(Documentación do traballo inédito Parroquia de San Andrés de Huma e a súa Historia. X.M.T.)

Etiquetas: Uma (Salvaterra de Miño)