LEMBRANDO AO AMIGO ALEJANDRO MÍGUEZ ÁLVAREZ

Hoxe, 23 de outubro, fai un mes do pasamento do carísimo amigo Alejandro Manuel Míguez Álvarez.

Home culto, noble, de singular capacidade de traballo, exemplar marido e pai de familia e amigo do amigo.

Naceu na parroquia de Santa María de Taboexa (As Neves) hai 79 anos.

Alejandro estudou a carreira eclesiástica no Seminario de Tui, onde logo foi profesor. Ordenouse crego en xuño de 1957. Rexentou, entre outras parroquias, a de Figueiró, Estás e Forcadela, en Tomiño. Por último, as de Barcela, Sela e Cabeiras (Arbo).

Secularizouse despois, traballando en diferentes empresas da cidade de Vigo, nalgunha das cales foi tamén profesor.

Contraeu matrimonio con Rosa González Rodríguez, de cuxo enlace tiveron tres fillos, un home e dúas mulleres, contando agora xa con catro netos.

Dende que determinou, coa xubilación, fixar a residencia na súa parroquia de Taboexa, unha confortable vivenda familiar, disfrutou da paz rural da zona.

O amigo Álex (Míguez), dende facía poucos anos tiña creado unha interesante, novidosa e ata sorprendente páxina de carácter histórico-etnográfico e cultural sobre Taboexa e os seus anexos noutros tempos: “As pedras de Taboexa falan”. En pouco tempo encheuna de estudos sobre investigación arqueolóxica (gravados rupestres), etnográfica (lendas de mouros/as), histórica (sobre fundacións, como a Escola Baldeira), sobre biografías (como José Gil e outros persoeiros da parroquia, como o Fortes, etc).

Ultimamente coa súa enfermidade, pola que estivo curtos períodos internado, levouno a vivir con cristiá resignación. Así mesmo, en todo momento consciente da súa gravidade e con certo humor, foi deixando todo indicado para despois da súa ida, á vida eterna.

Non se cansaba de animar a cantos lle rodeaban, convidando á esperanza, á paciencia, á alegría. Pois el repetía con certa frecuencia que se ía a “durmir”, a descansar na casa de Deus Pai.

Entre algunhas das cousas que quería para o seu enterro era que asistise a Banda de Música de Rubiós, como así foi. Outra, que se lese na Eucaristía do seu funeral un escrito que deixou nun sobre pechado. Que “in corpore insepulto”, na Igrexa, con enorme emoción, deu lectura unha filla.

¡O noso amigo, Requescat in Pace! ¡Os teus non te esquecen! ¡Estás presente nas nosas oracións de cada día!

Carta de despedida de Alejandro Míguez, lida no seu funeral:

"No tuve la oportunidad de despedirme de muchos de vosotros, pues también sois muchos a los que hace tiempo que no veía. Pero esa ausencia no borra el afecto vuestro que llevo conmigo.

Estas son las últimas palabras que os puedo dedicar, palabras de cariño, llenas de emoción y agradecimiento por teneros hoy aquí, en mi última despedida.

Sois muchos los que habéis compartido conmigo, momentos importantes en mi vida, sois muchos los que habéis estado a mi lado, apoyándome en los momentos difíciles y aportándome momentos buenos e inolvidables. Esta despedida es para vosotros, los que me recordáis, los que me añoraréis, los que me habéis querido y a los que tanto quiero, a todos los que venís hoy aquí con el sentimiento sincero de darme el último adiós.

Con todo el amor del mundo, quiero agradecerle de forma muy especial, a mi fiel amiga y gran esposa, cada uno de sus cuidados, ella es la responsable de algunos de los mejores momentos de mi vida, es una mujer fuerte de gran corazón, fue ella la que me bendijo con tres maravillosos hijos a los que tanto quise, quiero y querré allí donde quiera que vaya.

Gracias a todos, por hacer que no me sintiera solo estos últimos meses, por demostrarme vuestro cariño y vuestro aprecio que en igual medida os reservo en mi corazón.

Mi último adiós, tiene hoy voz de mi hija, pero mi recuerdo quiero que sea el más bonito y hermoso que guardéis de mí en vuestros corazones. Me despido con el sonido rítmico y acompasado de la Banda de Música de Rubiós y os deseo de todo corazón que seáis al menos todo lo feliz que yo he sido teniéndoos a mi lado.

Un gran abrazo para todos y cada uno de vosotros. Siempre, Alejandro."

Ler máis

NOVO LIBRO DE XABIER AÑOVEROS TRÍAS DE BES

Esta nova publicación dun catalán, xa fillo adoptivo de Tui, acaba de presentar un novo libro titulado Vidas paralelas tudenses. Nome que toma do celebrado historiador grego Plutarco, quen con ese título, “Vidas paralelas” escribiu no século I.

Añoveros, ilustre avogado, notable investigador, fino escritor, é autor xa de diferentes obras de carácter histórico, boa parte delas sobre temas tudenses.

Xabier Añoveros Trías de Bes, que tamén é membro directivo do “Instituto de Estudios Tudenses”, aborda no seu libro 20 biografías de preclaros tudenses que estuda, relaciona e compara. Biografías que van dende santos a bispos, de xuristas a filósofos, dende historiadores a políticos e dende ministros a escultores e literatos.

No Salón de Plenos do concello de Tui, o alcalde en funcións Nicolás Lorenzo Montes, fixo a presentación do autor desta interesante e novidosa publicación.

A seguir, Añoveros presentou o seu libro, rematando dito acto coa intervención deputada provincial de Cultura, Ana Isabel Vázquez Reboredo, quen agradeceu tanto a presenza dos asistentes, como tamén á Excma. Deputación de Pontevedra, quen editou a presente obra. Esta leva prólogo (a modo de carta) do tudense Juan Ramón Aparicio González, conservador do Patrimonio Nacional. O libro consta de 239 páxinas e atópase adecuadamente ilustrado.

Ler máis

ROMARÍA DE SANTA TREGA (A GUARDA). SETEMBRO, 2013

Alí estivemos na misa solemne celebrada ás 11:30 horas na súa ermida. Oficiou a Eucaristía o párroco de Santa Isabel de Camposancos, Ángel Soliño, asistido polo abade de Santa María da Guarda, Jesús Villadóniga, o somasco pai Vidal e o capelán das Doroteas de Tui, José Luis Blanco.

A homilía, longa e interesante, correu a cargo do preste Sr. Soliño, que analizou o momento histórico e actual da Sociedade en crise, non só económica, senón tamén de traballo, na familia, e aínda de fe.

Por tal razón, pediulle á protomártir Santa Trega que acollera as oracións dos fieis, a fin de lograr a solución de tan graves e variados problemas que acosan á Humanidade, sen esquecer a intercesión de Santa María, nosa amantísima Nai.

Ao final da celebración saíu a solemne procesión coa imaxe de Santa Trega e a súa reliquia, esta levada polo oferente. Reliquia que logo foi dada a bicar na capela aos innumerables devotos da Virxe e Mártir de Iconio.          

  

Remataron estas piadosas e centenarias celebracións coa tradicional puxa das numerosas ofrendas de froitos do mar e do campo, así como co sorteo da típica e monumental “tarta da Santa”. 

Por último, os asistentes a esta entrañable e familiar romaría, disfrutaron de comida campestre.

Reportaxe fotográfica completa aquí.

Ler máis

INAUGURACIÓN DA NOVA ADEGA "LAGAR DE CERVERA", EN FORNELOS, VILA DO ROSAL (PONTEVEDRA)

Aínda que pasaran varias semanas, quero deixar constancia no meu blog de todo un acontecemento na nosa vila e con repercusión no Baixo Miño e aínda en Galicia. Refírome á inauguración da nova adega Lagar de Cervera.

Data singular e ata providencial en que se conmemora o XXV aniversario da Rioja Alta S.A., nas Rías Baixas.

Magnífico edificio con fachada sobre columnas de granito, fronte ao local da antiga adega, nun fermoso e coidado entorno con xardíns, canizo galego, regato de auga, zona de arboreda...

Fixo a presentación e inauguración da obra nova, D. Guillermo de Aranzábal, presidente do grupo “La Rioja Alta, S.A.”

Na súa lectura explicou as características técnicas, funcionais e modernas, das novas instalacións, as novas hectáreas de viñedos adquiridas e outras inversións.

Aínda que brevemente, realizou unha reseña histórica da creación e a súa evolución ata o día de hoxe da nova adega Cervera.

Destacou a excepcional colaboración, “pieza clave en la permanente evolución de nuestra bodega gallega ha sido su director técnico, Ángel Suárez, que este año también cumple 25 años al frente de Lagar de Cervera”.

As diferentes autoridades, representantes de diversas bodegas, medios de comunicación e convidados, visitaron as novas instalacións, así como o novo comedor na adega vella. A nova adega foi bendicida polo crego D. Isaac Penela Carbajales.

Fago fincapé que, tanto nos folletos publicados con diversa e interesante información, así como na presentación da adega, aludiuse a un vello proxecto desta modélica empresa vitivinícola. Proxecto que xa se recordaba na publicación que se realizou no ano 2010, sobre unhas ruínas que e atopan no medio dos viñedos, en Sanoane (adega Lagar de Cervera). Este libro consta de 103 páxinas, ilustrado en branco e negro e a toda cor.

Na publicación titulada, a propósito deste evento, “Nueva bodega Lagar de Cervera”, da páxina 7, transcribimos: “Como circunstancia curiosa destacar que, en mitad de este viñedo se ubican las ruinas de una antigua ermita (Granja y Ermita de Sanoane). Nuestro objetivo a medio plazo, es, en colaboración con la Comunidad de Montes de San Miguel de Tabagón, rehabilitar estas ruinas del conjunto granja-capilla para su puesta en valor cultural y patrimonial y recuperar la romería que hace ya muchos años se desarrollaba en esta ermita”.

Rematada a interesante, curiosa e novidosa visita ás novas e vellas adegas, os convidados foron agasallados cunha comida, unha botella do seu exquisito viño e folletos informativos.

Reportaxe fotográfica completa aquí.

Ler máis